Trur du ikkje da dukka opp ein endå ein difficulty 5 mystery, eg som ikkje va blitt venner med den te Harpix enda ein gang.. Og så kom da ein ny.,… hmmmm

Men denna gjekk litt lettare, kan ikkje akkuratt ta på meg noko av kredden for at den blei løyst, da va Lasse sin fortjeneste. Men da viktigaste va jo at me klarte å løysa den 🙂 Sjøl om Harpix og Unnee slo oss, da va jo litt irriterande. Men sånt må ein leva med, eg e nå lika glad kvar gong me klare å løysa ein mystery eg, for dei syns eg e gøy, sjøl om eg ikkje har verdens lengste tålmodighet.

Og som ein ekstra bonus fekk vel me begge nye idear te mysteriar me kan laga sjøl… hmmmmm 😉

Min første FTF uten Lasse 🙂 Tidligare har Lasse hatt muligheten for å dra på FTF-jakt mens eg har vore på jobb, men i dag blei da omvendt.

Skjønt eg kan vel ikkje kalla da FTF-jakt, siden da vel kun var eg som va ute på jakt, og ingen andre.. Har allerede avtalt ein «husmorferie» på Austevoll med ei på jobben, og ikkje lenge etterpå tikka da inn ein ny cache på Austevoll. Da e jo ikkje akkuratt samma trøkket på cacher der ute som her i byn, så eg satte meg optimistisk på watchlist.

Og når me hadde fått i oss frokost og dilla litt som bare jenter kan, satte me avgårde mot målet. Hadde lest og sett på kartet, men turen blei litt lengre og hardare enn eg hadde sett for meg. Prøve å skylda litt av da på at eg har vore forkjølt i da sista, men veit ikkje heilt om da e hold i da 🙂

Sjøl om eg nå befant meg på ødelandet, så merka eg at FTF-paranoiaen slo litt inn. For såg ikkje den bilen som parkerte på parkeringsplassen der nede litt mistenkelig ut, tenkt om da va cachere som bare lett jogga forbi oss oppover. Men vi kom oss heilt opp uten å sjå ei einaste sjel.. Og boksen dukka lydig opp, akkuratt på nullpunktet mitt. Og ikkje minst, loggen va tom 🙂

Da va ein ny og litt uvant følelse og logga heilt aleina, sjøl om Alis va assistanse, va da ikkje heilt da samma som Lasse. Så eg trur nok fortsatt at eg foretrekke FTF sammen med Lasse enn aleina 🙂 Men ein FTF smakar alltid godt…

[Show as slideshow]

Me har lenge sett på Varden Idrettspark på GPSen vår, men me har aldri komt oss så langt at me har prøvd oss på den. Men etter å ha blitt påminna om dens eksistens, og når me såg at den ikkje va blitt logga på 19 mnd, måtte me jo bare prøva oss på den 🙂 Og etter litt leiting, fundering og nesten oppgiving, så stod plutselig Lasse med den i nevane.. Litt gøy å finna ein blank logg, sjøl om da ikkje var FTF 🙂

I allefall for min del 🙂

Under frokosten tikka det inn ein ny cache, vanligvis er vi då klar som eit egg til å rykka ut. Men i beskrivelsen stod det at ein måtte vade, evt svømma om da va høg vannføring. Og siden me var komt gjennom sommaren uten å ta eit bad, frista da ikkje så veldig no i september heller 🙂

Men siden me likavel sku i nærheten for å ta ein anna cache og litt vedlikehold på vår egen, stakk me nå innom ein liten tur. Den var ikkje blitt logga, så me håpte vel litt på ein FTF, siden det var mange timar siden den blei publisert. Men på veien innover tikka første loggen inn, men då va me jo komt så langt, så koffor ikkje ta ein liten kikk 🙂

Vel framme kom cache-innstinktet fram, så eg kasta lett sko og boksa og vassa ut i vatnet. Gjekk nok ikkje den mest optimiale veien, så eg endte med vatn te oppover hoftene, og da va både vått og kaldt. Men boksen blei funnet, og litt skjelvande logga (godt me har stempel). Må sei at da va litt deilig å få på seg tørr boksa og sko igjen etterpå. Og eg e veldig glad for at me ikkje venta te seinare på året med å ta den 🙂

[Show as slideshow]

Detta gjekk faktisk over all forventing, både i antall og utførselse 🙂 Da va 34 store og små påmeldt på forhånd, langt meir enn me hadde fantasert om ville komma, og i tillegg dukka vel da vel opp 4-5 som ikkje hadde sagt noko om at dei kom. Så da blei fult hus, eller full hage e vel rettare 🙂 Me va jo lova strålande vær, men da va mykje mørke skyer ein periode, så me garderte oss med ein tur på Plantasjen og kjøpe oss eit partytelt 🙂 Dermed fekk me strålande sol heila tio. Hadde laga opp ein del bunner på forhånd, samt steikt kjøttdeig og laga saus, så når folk ramla inn var da bare å smørra utover og hiva i ovnen. Og alle pizzaene fekk bein å gå på, så eg trur dei falt i smak. Har lært te neste år at me kanskje bør ta ein symbolsk sum i inngangspenger 🙂 For detta va så gøy, at eg i allefall har lyst å få da te å bli årlig, men da e vel litt mykje å håpa på at me får fint vær kvar gong, da e jo tross alt Bergen detta her 🙂

Me har jo sett at vår cache nummer 50 var rett rundt hjørna, og hadde lyst å få ut ein cache med litt størrelse for å markera detta. Så etter litt fram og tilbake tok me turen ut i Hordnesskogen for å finna ein plass te den, og plassen dukka opp nesten med ein gang 🙂 Akkurat sånn plass som eg hadde tenkt meg, ikkje for avsides, men likavel ikkje der alle går å trakker kvar dag. Og i dag gjekk da raskt i alle svingane, for 9 minutter etter me hadde lagt den inn til godkjenning var den publisert, og omtrent ein time etter vi faktisk hadde plassert den ut var den funnet alt 🙂 Veldig gøy… Så nå får me finna ut kor nesten store skal vera, kanskje på Fanafjellet 🙂

I dag mårs etter frokosten var inntatt, begynte plutselig mobilane våre å gå amok. Det viste seg raskt å vera 13 nye cacher, i ein Donald Duck serie. Lagt ut av Harpix, som kvelden før hadde vore på pizza hos oss og, og ikkje sagt eit ord når me snakka om at me hadde lyst å laga ein Donald serie, den sniken. Så då va da bare å kasta seg i bilen og håpa på ein FTF eller to. Første låg ikkje så langt i fra oss, så den gjekk fint. Men så snart me kom til andre cache, fant me raskt ut at TeamBrudvik va ute og 🙂 Men me besteme oss for at me kunne jo likavel fullføra serien i løpet av dagen, i allefall prøva 🙂 Og dei va godt spredt, da blei både høgt og lavt. Tre av turane va mindre fjellturar, og oppoverbakkar og meg tar jo gjerna litt tid 🙂 Men kl 8 på kvelden kunne me stolte logga bonuscachen som nr 2 😀 Da va ein kjempegøy serie, og boksane var virkelig gjennomtenkt kor dei var plassert ut. Så nå må me bare få revo vår i gir og få begynt på serien me ønsker å laga, før nåken andre rappe den og 🙂

Som vi skal ha sjøl 🙂 Har gått å tenkt på dette ei stund, men har ikkje klart oss å bestemma oss for kor me ville ha da. Så te slutt ente me med å ta da heima i hagen. Så då ska me laga eit pizza-event, så får me sjå kor mange som kjem 🙂 Så nå e da bare å begynna å be om fint vær den 4 september 🙂 Men blir da regn, blir me vel ikkje fleire enn at me får plass te oss inne i stuo og vil eg tru.

Etter ein del fram og tilbake, bestemte me oss for ei tid sida for å bestilla cachecapser med navnet vårt på. Litt harry, men veldig gøy 🙂 Men å få dei til den prisen me ville var ikkje bare bare.. Me bestilte dei kvar for seg for å sleppa toll, men trur du ikkje «snille» Vistaprint kleiste dei i ein pakke, sjøl om vi hadde betalt porto for begge, så då blei da både dobbel porto og toll. Og på toppen av alt så klarte posten å glemma å registrera pakken vår riktig, så den stod fortsatt registrert i Oslo når den egentlig låg nede på postkontoret vårt. Etter Lasse var ned der for andre gang og fekk dei til  fysisk gå å leita etter pakken, då fant dei den gitt… Men, men.. Eg syns nå capsene va litt kule eg då, og gode på 🙂

Klatremus er ein av dei cachene me har slitt litt med, i dobbel forstand. Når publiseringsmailen kom var me på shopping på Lagunen, og heiv oss sjølsagt rett i bilen 😀 Og då va da snø, snø og atter snø, og me tok vel ikkje akkuratt lettaste veien opp. Så etter å ha gått med snø nesten te låret ei stund, kom me fran. Og der va den og geipte tunga te oss, for ingen av oss fekk tak i den uten å risikera livet og helso 🙂 Så etter å ha venta ei stund på andre, gav me etterkvart opp. Men i dag fekk me ei ny mulighet, for V42C og Skilpadde skulle på cachetur i Fana, og Skilpadde, som hadde tatt den før, tilbudet seg lett å fiksa den igjen. Så då bar da avgårde igjen 🙂 Men ein god cachetur skal jo alltid inneholda litt action, så når V42C skulle kasta boksen til Skilpadde, tok boksen seg ein liten tur nedover skrenten. Men heldigvis va Lasse raskt å henta den tebake 😀