I går kveld satt me å lurte på om me skulle ta oss ein tur ut å ta ein cache eller to, dei fleste me manglar i nærområdet er jo på fjelltoppar, og da anbefales ikkje på lørdagskvelden 🙂 Så valget falt på Hamre kyrkje, siden me manglar Osterøy kommune. Men da va ikkje bare bare, den blei sist funnet i mai, så me rekna jo med at den va på plass. Men om da nåken plass e brennenesler så va da plassen dei alle kom i fra, dei va høgare enn meg enkelte av dei, og gpsen virra som ein onge på julafto. Så etter mykje fram og te bake, og mykje nesler på armar og bein (ja dei går gjennom kledna) gav me te slutt opp. Når me kjørte heim igjen, innsåg me at me betale jo bompengar begge veier på Osterøybruo, så da vil sei at DNFen kom på 62*2 pluss bensin. Heldigvis fant me ein anna på veien heim, som ein liten trøst. 🙂
Vikebygds første cache
Me har snakka ei stund om me sku legga ut ein cache i Vikebygd, men me er jo ikkje der så veldig ofta. Men i helga tilbød tante seg, heilt av seg sjøl, at ho kunne kikka etter den om da blei noko tull. Så då va da bare å finna ein fin plass. Me hadde begge lyst å legga ein ut i nærheten av kjerka, og når me akkuratt var på vei bortover der, ringe da sjølsagt inn te gudstjeneste. Bra gjort, siden da vel e ei gudstjenesta i måneden der 🙂 Men me fant oss ein fin plass i nærheten av gamle kjerkegården. Så då får me håpa den blir liggande lenge, og at den får litt besøk i ny og ne..
FTF på cache nr 700 :)
Denne helga var planen vår å få tatt cache nummer 700, lurte litt fram og tilbake om me skulle velge ut en bestemt eller bare går for det som dukket opp. Siden det var møkkavær heile helga, blei da mesta utendørs utsatt 🙂 Men på kvelden i dag tikka det endelig inn ein cache.. Me oppdaget den først ein halv time etter publisering, og da tenkte me at løpet var kjørt for FTF. Så da kunne Lasse lika godt gjera seg ferdig med kablinga han holdt på med ifbm at me kanskje ein gang får fiberen kobla opp 🙂 Var litt skeptisk når eg såg navnet på cachen, løvstakkvannet, tenkte at detta va sikkert eit lite fiskevann midt oppå løvstakken. Og da va jo ikkje noko å gå etter på ein søndagskveld. Men etter å ha kikka på kartet, så låg det jo på Kronegården 🙂 Fant fin parkering like i nærheten, og nåken hadde laga fin sti mesteparten av veien, så dette blei jo bare fryd og gammen. Og plutselig var det slutt på bakke og kun vatn forann oss. GPS ville ha oss 16 meter til utover, men det var ikkje me så veldig interresert i. Og siden me likavel stod på nåko som passa med hintet, lette vi der. Og der dukka boksen opp, men blank logg og FTF-sertifikat 🙂
Sommarcacheferie
I år blei valget av sommarferie veldig enkelt, me fant ut at me kan pakka telte i bilen og dra på cachetur sørover 🙂 Som sagt så gjort. Me ente med ein tur på 12 dagar og totalt 173 nye cacher i bagasjen 🙂 Og på toppen av alt hadde me kanonvær nesten heile turen, hadde kun regn ein dag i Oslo og siden me då budde hos venner gjorde da ikkje så mykje 🙂 Fekk sett mange nye gøye plasser og patentar på boksar, fekk litt inspirasjon te å laga nye sjøl gitt. Blei vel litt skuffa over Grenlandsområdet, har jo alltid fått inntrykk av at da va pakka, og hadde powetrails og sånt, men dei fant me ikkje 🙁 og i tillegg va da te dels dårlig dekning på GPSen i området der. Så den dagen eg faktisk hadde forventa at me sku ta mest, ente me med å ta minst. Men sånn e da vel. Gøteborg og blei litt skuffande, mest der og pga dårlig mottak, og ikkje minst alle hersens turistane som var på dei plassene me sku leita etter cacher. Dei kunne no ha vore andre plassar vel 🙂 Oslo var veldig gøy, sjøl om me hadde regn der me traska rundt, turen rundt omkring i Oslo blei vel på nærmare 1,5 mil. Så me va glade me hadde gode sko i allefall. Og som bonus fekk me FTF på veien heim (GC2AWYQ ), kom på denne nesten tilfeldig. Siden da va litt tørke på publiseringane i Norge før me reiste, så raste da jo inn når me var i Gøteborg, og då fekk me ikkje heilt oversikten øve kva som var komt. Men på veien kom me på å tenka om da ikkje va komt ein i Morgedalen, og der kjøre me jo rett gjennom. Og me hadde rett gitt 😀 Som vanlig litt paranoid når me skal på FTF-jakt, så når me siste beten i bilen såg ein Trondheimsregistrert bil på veien nedover, va me redd for at FTF-en hadde røke 🙂 Men når me kom oss fram te boksen va loggen tom og fin 😀 Sånt likar me.. Fekk og med oss Campingvogna (GC1VT84 ) som har stått på ønskelista vår ei stund, me likar jo Øystein Sunde begge to 🙂 Men da e nå litt hardt og å vera på cachetur, så da ska nå bli litt godt og å slappa av eit par dagar før jobbinga begynner igjen. Men da blir vel tid te ein cache og to.. 🙂
Nr 500 i boks :)
Livet har jo aldri vore rettferdig, og da va da meint ikkje i dag heller.. Da har jo vore cachetørke i da sista, men i dag når me skulle ut å ta våre cache nr 500, randt da inn med nye cachar rett i nærheten. Men me stod i mot FTF presset og gjekk for den boksen vi hadde planlagt skulle vera nr 500, nemlig «The «Ole Bull and New Bergen» bonus cache». Etter å ha tatt orginalboksen, venta vi i spenning på dei rette koordinatene. Men mailen vi fekk i retur innehold dei oppgitte koordinatene til bonusen, og der viste me jo at da ikkje var noko boks 🙂 Men takket været Abra fekk me dei riktige koordinatane og kunne legga ut på jakt. Og etter litt leiting var boks nr 500 i boks 🙂 Godt å vera ferdig med da, sånn at vi kan dra ut på akkuratt dei boksane me vil 😀 Etter logginga var utført, fekk me endelig tatt dei fleste andre som va dukka opp denna dagen 🙂
FTF nr 50
I dag fekk me faktisk vår FTF nr 50, og på ein totalt uventa cache egentlig. Eg var nett komt på jobb når «Ventiltre «Christmas tree»» tikka inn, og siden da var tirsdag, viste eg jo at me ikkje kunne ta denne før godt ut på kvelden. Den blei derfor avskrevet av begge to, men i da me kjørte ut fra KV sjekka eg kem som fekk FTF på den. Og då såg me at den var ikkje logga på nett enda. Siden det ikkje var store omveien, måtte me jo bare prøva oss. Når me kom fra såg me eit kjent fjes, for der stod Nina (V42C) og kikke litt rundt omkring. Etter litt gange rundt julatreet, stod eg plutselig med ein liten nano i handa… Og loggen var blank…. Jippi.. Litt dårlig samvittighet då, siden Nina var der før oss.. Men men..
Små jevlar..
Kort tid etter me begynte med caching oppdaga me at det var eit par cacher som bare ikkje ville komma fram frå gøymestaden sin, etterkvar har dei blitt eit par slike her i området. Men i kveld va kvelden.. Me skulle egentlig ut å bare ta eit par lette, og siden dei hadde flytta på Nygårdsbroene cachen, tenkte me at me endelig skulle klara denne. Har jo bare vore å sett etter den 3-4 ganger 🙂 Neste stopp va skanseparken som har mange funn og ikkje skulle vera vanskelig, etter ein lite detour te Ole bull cachen bestemte eg at me skulle prøva igjen på Skansen brannstasjon for ørtiene gang. Og trur du ikkje den stod å lyste mot oss når me kom… Siden me når var inne i ein god periode, bar da avgårde te Anax Imperator… Og nok ein gang måtte cachen gi opp gøymestaden.. Endelig… Glad te sins la me av gårde mot Unionen, og trur du ikkje at etter eit par min stod Lasse med den i handa og… Kanon… Mange små jevlar e nå vekke fra kartet vårt… Og da e ikkje langt igjen te 500 🙂
Frustrasjon og fobier
Skjønnar ikkje at vanskelige mysteriar skal dukka opp seint på kvelden 🙂 Her blei begge to sittande å vri dei små grå før me stupte i seng, i allefall eg stupte. Og i dag er eg lika frustrert over denne… Har komt med mange gode løsningar, og deler av oppgava er jo løyst allerede. Men ikkje den delen som seie oss kor i huttiheita Harpix har tenkte å leda oss.. Og bare tenke så frustrert eg er no, og då har eg jo ikkje komt fram te fobiene enno.. Da e vel da eg kvir meg mest til.. Tenk om da e edderkoppar der….. wææææ
To FTF på «fjelltoppar» på ein dag
I dag, rett etter kl 07, tikka da pina meg inn fira nye cacher i området. To av dei va jo våre egne, så dei brydde me oss ikkje noko om 🙂 Og dei to andre va begge to på kvar sin fjelltopp (eller bergtopp alt avhengig av kossen ein ser da, for meg fjelltopp). Me rekna jo med at nåken kom te å hoppa ut i løpet av dagen og logga disse, men når me va ferdige på jobb begge to, låg dei fortsatt ulogga. Så etter ein kort tenkepause, bestemte me oss for at middagen kunne me ta litt seinar ei dag. Lasse tok ein rask kikk og beste raskt at den eine hadde me sikkert bedre sjangs på FTF enn den andre. Så då bare da i vei. Og om veien ikkje va så lang, va den te dei grader bratt… Steikje da va tungt, og i da nydeliga været. Men som vanlig, va jo alt slite glømt i da me kom opp på flatare mark. Og ikkje minst når me fant loggboka og den va tom 😀 Etter ein pause bestemte me oss for at detta va jo ikkje så gale, me prøver på den andre og. Nok ein gang va da oppover da gjekk, men denna ganger var da og bortover og litt nedover 🙂 Og plutselig stod på me på den mega utsiktsplassen. Her hadde nåken laga benkar og bord te å slappa av på, og da mest imponerande va at da stod ein gassgrill der.. Eg som hadde nett nok med å gå opp med meg sjøl, tenk på dei som drog på gassgrillen.. puh.. Nok ein gang dukkar cachen opp, og loggboka va tom her og… Kunne da vore bedre ?? Fint vært, tur i skog og mark og tom loggbok.. Aboslutt dagens kinderegg da der 🙂
Ny dagsrekord
Etter å ha vore i Vikebygd i pinsehelga, bestemte me oss for å dra tidlig heim på mandagen for å cache litt (les: masse) på veien. Turen gjekk via Haugesund og Bømlo, altså nesten strake veien 😀 Vi såg muligheter for ny dagsrekord då me var komen til 16 cacher før me hadde nådd Haugesund sentrum. Siden me der konsentrerte oss litt om multien som går Haradsgata på langs, tok me dei som låg nærmast denne inne i sentrum. Og plutselig var klokka blitt så pass at me måtte tenka på veien videre, me var jo tross alt avhengig av eit par ferjer på veien. Ein ting er i allefall sikkert, og da er at Haugesund er nanoland uten like 🙂 Trur det og blei rekord på flest antall nanoer på ein dag for oss. Me var og så heldige eller uheldige med ferja fra Buavåg, at den cachen som låg på kaien der må ligga te neste gong vi passere, for me kjørte rett inn og opp med lemmen bak oss. Når me var komen te Bomlø var ting litt greiare, då var da kun ei ferja igjen, og den går jo titt og ofta heldigvis. På slutten av turen tok vi cacher litt med ein harelabb, så me må nok ta ein oss tur nedover igjen for å få renska godt opp i området. Me da e jo bare gøy, alltid fint med ein unnskyldning for å dra på dagscachetur 😀 Og totalsummen på antall cacher for dagen blei 35 🙂 Ingen av oss hadde trudd av me sku slå rekorden på 28 frå Utsira så raskt.. Me nærmas oss 500 😀 😀